Samen met mijn vader ging ik naar het laboratorium. Daar moest ik even wachten in de wachtkamer en heb ik nog even gespeeld.

Ik werd door de prikzuster opgehaald  en naar de prikkamer gebracht. Mijn vader mocht gelukkig wel mee!

Ik mocht bij mijn vader op schoot zitten, samen in de prikstoel. De prikzuster deed een bandje om mijn arm.

Zij gaf me een prikje en vulde een buisje met mijn bloed. Dat prikje voelde ik wel even, maar deed niet erg zeer.

De prikzuster plakte een pleister op het wondje. Het prikje was gelukkig snel klaar!